Uvod u indijsku hranu

Zemlja čarobnih začina se nalazi u južnoj Aziji i površinom prekriva veći dio Indijskog potkontinenta. Druga je najmnogoljudnija država na svijetu, s više od milijardu stanovnika koji govore preko stotinu jezika. Zbog svog položaja i veličine Indija obuhvaća različita klimatska područja, tako da od suptropske klime do rubova najvišeg planinskog lanca na svijetu možete pronaći neizmjerno bogatstvo kulturnih različitosti, što se naravno prenijelo i na vrstu i način pripremanja hrane. Ova zemlja ima zaista veliku kulinarsku baštinu koju je skoro pa nemoguće, cjelokupno obuhvatiti i opisati.

Indija je prije svega zemlja začina od kojih su se mnogi ustalili i na našim policama. Njihova jela su bogata aromama, okusima i mirisima i suprotno vjerovanjima nisu sva ljuta. Intenzitet ljutine se uvijek podešava okusu onog koji jede. Začine u zrnu uvijek koriste u izvornom stanju, a oni u prahu se prže radi okusa i arome. Glavni indijski začini su: kim, papar, crveni i zeleni čili, klinčić, korijander, cimet, veliki i mali kardum, kurkuma, lovorov list, šafran i hing. Uz začine se koristi i aromatično povrće: luk, češnjak i đumbir. Ipak, zaštitni znak Indije je curry koji u sebi sadrži preko trideset različitih začina. 

Sam izraz „indijska kuhinja“ je zapravo sasvim pogrešan. Cjelokupnu kuhinju ove velike države bogate kulturom je nemoguće obuhvatiti jednim nazivom. Ono što se na Zapadu, a i kod nas naziva indijskom kuhinjom je zapravo kuhinja sjevernih pokrajina Indije. Svaka od regija ima svoje začine i specifičan način pripreme. No, ono što je zajedničko svim kuhinjama je da koriste jako puno žitarica: rižu, proso, pšenicu ili kukuruz koji se jedu s lećom ili grahom (dhal), povrćem i začinjavaju se različitim umacima od curryja.

Indija je topla zemlja pa se 70 posto stanovnika hrani vegetarijanskom prehranom,  jelima pripremljenima od povrća, leće, slanutka, graha, riže, nekoliko vrsta brašna i drugim.
Ostali uz navedene namirnice jedu meso, piletinu, kozletinu, ribu, škampe..