'Tramvaj zvan čežnja'
Svjetlo na kraju tunela bila je uloga Blanche Du Bois u londonskoj produkciji drame Tennesseeja Williamsa, Tramvaj zvan čežnja. Nakon uspješnog snimanja koje je trajalo gotovo godinu dana, Leigh je glumila u istoj zahtjevnoj ulozi u holivudskoj filmskoj adaptaciji Elie Kazan iz 1951. godine. Ipak, njezin prikaz lika Blanche Du Bois, koja se bori da sakrije uništenu psihu, možda se oslanjao na glumičinu stvarnu životnu borbu s mentalnim bolestima, a možda im je čak i pridonio. Glumica je kasnije rekla da ju je godina koju je provela u "izmučenoj duši" Du Bois dovela "do ludila".
No unatoč tome, po prosudbi mnogih kritičara, Leighina izvedba u nadmašila je čak i njezinu ulogu iz filma - osvojila je drugog Oscara za najbolju glumicu, kao i nagradu New York Film Critics Award te nagradu Britanske akademije za filmsku i televizijsku umjetnost. Ubrzo nakon toga, Leigh je ušla u povijest kazališta glumeći zajedno s Olivierom u simultanim londonskim scenskim predstavama Antony i Kleopatra te Cezar i Kleopatra, što su bili veliki uspjesi.